تکدی‌گری و مبادلات اقتصادی در بازار سنتی تهران

آسیب‌های اجتماعی مسائلی نیست که تنها در حوزه علوم اجتماعی قابل بحث و بررسی باشند. پیوند پدیده‌ها و رفتارهای اجتماعی با عملکرد اقتصادی با پیشرفت و پیچیده‌تر شدن جوامع قوی‌تر از گذشته شده است، به گونه‌ای که محدوده پیامدهای ناهنجاری‌های اجتماعی را گسترده‌تر ساخته است. تکدی‌گری از آشکارترین و شاید از رایج‍ترین رفتارهای سوء‌اجتماعی است که مسأله اثر آن بر سطح عملکرد اقتصادی موضوع بررسی در این مطالعه است. از آنجایی که هزینه مبادله عاملی مؤثر بر میزان مبادلات است، در این تحقیق تلاش شده است تا به شناسایی این مسأله پرداخته شود که آیا می‌توان تکدی‌گری را نیز یکی از مصادیق شکل‌گیری هزینه مبادله دانست یا خیر؟ به منظور بررسی این موضوع، بازار سنتی تهران که سرشار از کسب و کارهای اقتصادی است انتخاب گردید و نمونه‌ای مشتمل بر 400 نفر از کسبه بازار مورد استفاده قرار گرفت. نتایج مطالعه میدانی براساس پاسخ‌های بدست آمده و رگرسیون لوجیت حاکی از این است که تکدی‌گری مانعی برای کسب و کار محسوب می‌شود، لذا می‌تواند با افزایش هزینه مبادله موجبات کاهش سطح مبادلات در مقایسه با وضعیت عدم وجود متکدیان در بازار را فراهم آورد.